Korsakov 

Het syndroom van Korsakov is een ziekte die het gevolg is van een groot vitamine B1 (thiamine) gebrek. Korsakov komt voornamelijk voor bij mensen met een alcoholverslaving. De alcoholist loopt dit risico omdat hij meestal slecht eet en meer vitamine nodig heeft. Een deel van de hersenen wordt aangetast waardoor geheugenverlies ontstaat. Naast de ernstige geheugenstoornissen komt het verlies van vaardigheden of probleemoplossend denken, planning en organisatie  voor. Ook het zelf inzicht (verantwoordelijkheid nemen) en ziekte inzicht is beschadigd waardoor mensen de zorg hiervoor meestal niet willen.

De patiënt verliest vooral het vermogen om iets nieuws te leren, maar is ook steeds minder in staat de gewone dagelijkse dingen te doen en voor zichzelf te zorgen. Door het langdurige alcoholmisbruik ontstaan ook lichamelijke klachten zoals afwijkingen aan organen als hart, lever en alvleesklier en de mobiliteit neemt af.

Er zijn momenteel in Nederland ongeveer 8.000 tot 10.000 mensen met het vermoeden van het Syndroom van Korsakov. Omdat deze mensen meestal zich niet bewust zijn van hun aandoening zoeken ze geen hulp is slechts een klein deel hiervan in zorg. Nederland telt ongeveer 1500-2000 gediagnosticeerde cliënten/bewoners in gespecialiseerde zorgcentra.

Het syndroom van Korsakov komt, net als alcoholmisbruik in het algemeen, meer bij mannen voor dan bij vrouwen. Het ontstaat meestal op een leeftijd tussen de 45 en 65. De meeste mensen drinken al zo'n 20 à 30 jaar regelmatig.

Iemand met het korsakov syndroom zal niet snel zijn geheugenproblemen toegeven. Hij vult de gaten in zijn geheugen op met fantasieverhalen. Dit noemen we 'confabuleren', ofwel 'eerlijk liegen', omdat iemand met korsakov ervan overtuigd is dat hij de waarheid vertelt en dus niet door heeft dat hij liegt.

Mensen met korsakov komen door hun geheugenverlies vaak in problematische situaties terecht die ze zelf niet meer kunnen oplossen. Hierdoor worden ze erg onzeker en krijgen ze faalangst. De ene persoon met korsakov reageert hierop door zich terug te trekken en geen initiatief meer te nemen. De andere wordt juist agressief.

NAH ( Niet aangeboren hersenletsel )

Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is een beschadiging in de hersenen die in de loop van het leven is ontstaan als gevolg van een ziekte of ongeval. 

Kenmerkend is dat niet-aangeboren hersenletsel een breuk in de levenslijn veroorzaakt. NAH is geen medische diagnose maar een verzamelnaam voor de verschillende uitingsvormen van hersenletsel.

Beschadiging van de hersenen kan worden veroorzaakt door een ongeval, een beroerte, een hersentumor, langdurig zuurstoftekort of een infectie. Ziekten zoals Multiple Sclerose of Parkinson kunnen ook leiden tot hersenletsel.

Als u tijdens uw leven hersenletsel oploopt, heeft dat grote invloed op uw leven en dat van uw omgeving. Bij Thebe hebben wij veel ervaring met het behandelen en begeleiden van mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Op een aantal locaties biedt Thebe gespecialiseerde zorg en behandeling aan volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel in alle leeftijden (gemiddeld tussen de 25 en 70 jaar oud).

Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) kan ontstaan door bijvoorbeeld een ongeluk, maar ook door een hersenbloeding, hersentumor, hersenvliesontsteking of zuurstofgebrek. NAH veroorzaakt problemen met de cognitieve functies. U heeft dan bijvoorbeeld problemen met processen die te maken hebben met begrip, kennis, herinneringen en geheugen, informatieverwerking en probleemoplossend denken. Als (enig) herstel nog mogelijk is, bieden wij cognitieve neurorevalidatie. Als herstel van het hersenletsel niet meer mogelijk is, vinden wij het belangrijk dat u weet dat dit niet betekent dat uw eigen leven ophoudt. Wij kijken altijd naar wat u nog wel kan. Samen met u en uw familie helpen wij u om zo veel mogelijk te blijven doen wat u gewend bent om te doen. Om de beste zorg te leveren, proberen wij u bij mensen met (min of meer) dezelfde behoeften te plaatsen. Afhankelijk van wat u nog kunt, krijgt u meer of minder zorg en begeleiding.

Parkinson

Wat is de ziekte van Parkinson?

De ziekte van Parkinson is een ziekte aan de hersenen. Wie aan de ziekte lijdt, kan verschillende  klachten hebben. De ziekte van Parkinson is erg complex. Voor niemand zijn de klachten hetzelfde.

Wat zijn de oorzaken van de ziekte van parkinson?

Bij de ziekte van Parkinson ontstaat er in de hersenen een tekort aan de neurotransmitter dopamine (dat heb je nodig in een gedeelte van je hersenen). Cellen die dopamine produceren, sterven langzaam af. Deze cellen bevinden zich vooral in een bepaald gedeelte van de hersenen. Door het dopaminetekort wordt de aansturing van spierbewegingen aangetast.

Voorbeelden van de symptomen die vaak voorkomen bij de ziekte van Parkinson:

• Trillen van de handen, benen, kin of tong.

• Trager worden van bewegingen, moeite met starten van bewegingen en ontbreken van automatische bewegingen.

• Stijfheid van de spieren.

• Houdings- en evenwichtsproblemen, wanneer je een langere tijd parkinson hebt kan het soms voorkomen dat je gaat vallen.

• 'Bevriezen' van de benen tijdens lopen, waardoor het lijkt alsof de voeten aan de vloer blijven plakken

Naast de bovengenoemde symptomen kunnen er ook heel veel andere klachten voorkomen zoals trager denken, verminderde reuk, slaapstoornissen, obstipatie, stemmingsproblemen en verandering van seksuele behoeften. Bovenstaande symptomen treden alleen lang niet bij alle patiënten op. Daarnaast verschilt de ernst van de klachten en het beloop van de ziekte van patiënt tot patiënt. Dit geldt zeker voor patiënten met aandoeningen die lijken op de ziekte van Parkinson, de zogeheten atypische parkinsonismen.